Inmiddels weet ik niet eens meer waar ik het tegen kwam, maar sinds ik het Zadar Sea Organ ontdekte staat hij op mijn lijstje ‘meest fascinerende plekken op aarde’. De plaats Zadar ligt aan de Kroatische kust tegen de Adriatische Zee (relatief best in de buurt dus…). Het orgel is een groot, vlak, marmeren bouwwerk met trappen. Het water slaat door de golfslag in een systeem van pijpen dat eronder ligt, wat geluid produceert door middel van resonantie.
Het geluid dat eruit komt klinkt wat apart, maar ik vind het prachtig. Bijna magisch. Ik zou er de hele dag naar kunnen luisteren. Het voelt voor mij alsof je de aarde een stem geeft, waar ze normaal alleen maar van kan dromen. Alsof ze nu eens de kans krijgt te zeggen hoe ze zich voelt. De boosheid van een grote storm of het stille genieten van een zachte zomerochtend. Veel van de bouwwerken die wij mensen hier op aarde neerzetten maken de aarde er niet beter op. In tegendeel. Maar dit vind ik een prachtig idee. In plaats van weerstand te moeten bieden aan de elementen, omarmt dit object juist de kracht van de wind en het water.
Om blogposts te kunnen schrijven moet ik wel inspiratie hebben. Ze komen niet uit de lucht vallen… Ik denk na over wat ik schrijf. Vaak gaat het over dingen die me bezig houden, die iets met me doen. Door middel van mijn posts wil ik een gevoel overbrengen, mensen bewegen. Dat vind ik het allerleukste. Niet alleen schrijvers, maar ook binnen allerlei andere disciplines zijn mensen continu op zoek naar inspiratie. Ook jij zal vast af en toe een dosis goddelijke ingevingen kunnen gebruiken. Nu rest de vraag, hoe kom je daar aan?
Hierbij mijn twaalf tips voor het vinden van inspiratie.
De natuur in: Voel de regen of zonnestralen op je huid, adem frisse lucht in en verbaas je over hoe klein die eendenkuikentjes zijn. De natuur en het buiten zijn kunnen je tot rust brengen. Even je gedachten opzij zetten. Ook gebeurt er altijd wel wat, de natuur staat nooit stil. Wie weet wat je ontdekt.
Dagdromen: Vaak vullen we onze tijd helemaal in. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat zijn we bezig, vaak nog met meerdere dingen tegelijkertijd. Ook ik lees vaak tijdens het eten, werk nog even door of kijk een youtube filmpje. Op die manier krijg je geen tijd om te dagdromen. Af en toe eens lui zijn is helemaal zo erg nog niet (Lui? Katten snappen dat!). Zet het gevoel van je af dat je op die manier niet productief bezig bent, maar neem de tijd om je gedachten eens te laten gaan waar ze heen willen.
Sporten: Naast de mentale inspanningen die we vaak moeten leveren tijdens ons werk, kan fysieke inspanning een mooie afwisseling zijn. Je zet je lijf aan het werk, waardoor je brein even uit kan rusten. Juist in die rust ontstaan van spontaan ideeën. Tijdens een buitenrit te paard combineer ik rust, natuur en sport. Ik kan daar echt enorm van genieten.
Iets nieuws doen / een nieuwe plek bezoeken: Daag jezelf uit door iets te doen dat je nog nooit gedaan hebt, of een plek te bezoeken waar je nog nooit bent geweest. Naar iets nieuws kijk je met andere ogen dan naar iets wat je elke dag ziet. Dit brengt je misschien een berg aan nieuwe inzichten.
Film kijken, muziek luisteren of een boek lezen: Door te kijken, luisteren of lezen kruip je even in de huid van iemand anders. Je leert anderman’s kijk op de wereld en overtuigingen kennen. Die kunnen heel vernieuwend en verfrissend zijn. Zo was het nummer Follow the Sun de aanleiding voor deze blogpost.
In gesprek met anderen: Het praten met anderen kan om twee redenen erg inspirerend zijn. Vaak ontdekt je meer over jezelf wanneer je door een gesprek met een ander uitgedaagd wordt hardop te zeggen wat je denkt. Laat iemand je vragen stellen over het hoe, wat en waarom. Daarnaast is het interessant om eens van een ander te horen hoe hij of zij over bepaalde zaken denkt. Soms precies wat je nodig hebt.
Observeren: Probeer eens te kijken zonder te oordelen. Alleen maar kijken. Observeren. Wanneer je dit een tijdje doet, merk je dat er dingen zijn die je opvallen, die je eerder misschien niet eens gezien had. Je open blik maakt dat je de wereld even op een andere manier kunt zien. Zo vind ik het heerlijk om als passagier in de auto of de trein te zitten en de wereld aan me voorbij te zien glijden.
Omdenk oefeningen / out-of-the-box denken: Op facebook deelt Omdenken regelmatig uitdagende oefeningen om je te helpen iets op een andere manier te bekijken. Vaak zijn die gericht op ‘problemen’, maar kunnen ze je misschien net zo goed helpen als je in alledaagse situaties opzoek bent naar iets interessants. Een andere oefening is het vanuit andermans perspectief bekijken; wat zou je moeder er van denken, of een begrafenisondernemer, astronaut of vrachtwagenchauffeur? Ook kun je jezelf uitdagen te brainstormen zonder beperkingen. Wat als alles mogelijk zou zijn?
Pinterest: Hier vindt je een eindeloze stroom aan afbeeldingen. Soms blader ik zonder specifieke bedoelingen door de categorie ‘populair’. De grote verscheidenheid aan plaatjes maakt dat er altijd wel iets is dat je aandacht trekt. Waarom? Wat zegt dat over jou? Wat zou je daarvan willen overbrengen aan anderen?
Schrijf het op: Maak een lijstje met ideeën, dingen die je raken, je blij maken of boos. Hiervoor gebruik ik mijn Travelers Notebook en een notitie app op mijn telefoon. Alles wat er in me op komt, en ik interessant genoeg vind, schrijf ik op. Wanneer ik vervolgens opzoek ben naar iets om over te schrijven, blader ik daar doorheen.
Doe eens gek: Iets geks durven te doen geeft je vaak een stoot energie. Laat eens een andere kant van jezelf zien, wees kwetsbaar.
Gewoon beginnen: Je kunt eindeloos wachten op inspiratie, maar als die niet komt kun je maar beter gewoon beginnen. Je kunt altijd weer een beetje bijsturen in het proces, als je merkt dat het de verkeerde kant op gaat. Maar dan ben je in ieder geval bezig. Stel niet te hoge verwachtingen, maar zorg dat je ‘beginnen’ niet langer uitstelt.
Ik probeer ten minste een keer per week te yogaën. De combinatie van kracht- en conditietraining, ontspanning, balans en lenigheid, geeft mij een gevoel van evenwicht. Ik zit daardoor gewoon lekkerder in mijn vel (zo goed als letterlijk). Ik heb minder hoofd- en rugpijn, voel me emotioneel stabieler en rustiger en kan me beter concentreren. Yoga is gewoon fijn.
Op mijn bucketlist staat inmiddels ook yogaën op een tropisch strand. Waarschijnlijk voel ik me tijdens zo’n vakantie al relaxed en positief, maar om strand, zon, palmbomen, het ruisen van de zee, de geur van zonnebrandcrème én yoga te combineren, dat lijkt me hemels. Hét ultieme vakantiegevoel. Nu alleen dat tropische strand nog even regelen (opkomende huwelijksreis biedt wellicht mogelijkheden).
Flashback naar vorige week:Ik moet iets bekennen… Ik zou op dit moment over duizend andere dingen willen schrijven, maar steeds popt er eentje in mijn hoofd op. Het enige waar ik nu mee bezig kan zijn, blijkbaar. Beschamend om toe te geven. Ik kan zó slecht tegen verrassingen, dat ik moeite heb om helder na te denken. Morgen heb ik mijn vrijgezellenfeestje.
Vrijgezellenfeestjes horen een verrassing te zijn, voor losbandige en gênante activiteiten. Wikipedia vermeld zelfs dat het van het grootste belang is zoveel mogelijk details over het feestje (en of er een feestje komt) geheim te houden. Het is al heel wat dat ik van te voren weet welk weekend het gepland staat. Maar dat maakt het niet minder erg. Help!
Zodra ik wéét dat ik verrast wordt, dan begint het. Ik word er nerveus van, en chagrijnig. Voor mij vervelend, maar voor de mensen om mij heen helemaal rot. De beste manier is om mij niet te vertellen dat er een verrassing aan komt, maar dat was in dit geval niet helemaal haalbaar. Het geven en uitpakken van kado’s met kerst en verjaardagen mag wat mij betreft ook afgeschaft worden. Maar hoe komt dat dan toch?
Inmiddels is het een week later en zit mijn vrijgezellenfeest er weer op. Het was een fantastisch weekend waarin ik ontdekt heb dat ik geweldige vriendinnen heb, prima kan burlesque-dansen en zelfs vier en een half uur slaap per nacht overleef. En ik heb tijd gehad om na te denken wáár ik nou precies niet tegen kan… Na een grondige analyse kom ik tot de volgende twee punten die de kern van het probleem zijn:
Buitengesloten worden; Ik kan er niet tegen als ik weet dat mensen het over mij hebben, maar ik niet mag weten wat er besproken wordt. Dan voel ik me buitengesloten. Fluisteren in gezelschap vind ik niet kunnen, zelfs niet tegenover anderen. Maar ook het feit dat mijn vriendinnen iets buiten mij om regelen, daar word ik gewoon onzeker van. Misschien is dat een overblijfsel uit mijn basisschooltijd…
Mogelijkheid tot moeten faken van enthousiasme; Ik ben (meestal) een heel eerlijk en oprecht iemand. Als het moet kan ik liegen, maar ik voel me er niet prettig bij. Het idee van een verrassing is dat je niet weet wat het is, waardoor je dus ook geen idee hebt of je het leuk zult vinden. Ik zou het verschrikkelijk vinden als mijn vriendinnen maanden hun best hebben gedaan om van alles te regelen en zij teleurstelling, walging of afschuw op mijn gezicht lezen bij het onthullen van de verrassing.
Verrassingen leiden voor mijn tot ingewikkelde sociale situaties. Natuurlijk vind ik het aan de andere kant ook super leuk om verrast te worden. Wil je het goed doen, laat het mij dan vooral niet weten ;)
Mede mogelijk gemaakt door deze fantastische dames!